Een hoop gezwam!

Wandelaars op landgoed Heidestein wisten niet wat ze zagen. Terwijl het miezerde bij een graad of 3 lagen er twee volwassen kerels plat op hun buik in het mos. Schoorvoetend liepen enkele wandelaars deze buikliggers tegemoet om te checken of het wel goed met ze ging. En toen dat ‘volgens eigen zeggen’ zo bleek te zijn, wilde ze graag weten wat de heren in vredesnaam lagen te doen. “We fotograferen paddestoelen” zeiden we zonder op te kijken. “Dus let even op waar je je voeten neer zet, ze zijn zo plat getrapt!” voegde ik er nog even fijntjes aan toe. We lagen hier tenslotte niet voor niets.

Voor de meeste wandelaars was dit een duidelijk signaal en op hun tenen verlieten ze het stukje bos en lieten ons met rust. Maar een enkele wandelaar vatte dit op als een duidelijke aanmoediging om een gezellige conversatie met ons aan te gaan. Over paddestoelen. Waar wij eigenlijk geen snars verstand van hebben, maar ze vliegen niet weg als je ze wil fotograferen en dat is voor ons ook weer eens wat anders.

Terwijl wij ons lagen te focussen op de zwammen om ons heen en druk doende waren om de onder- en achtergrond een beetje te fatsoeneren – het moest natuurlijk wel een beetje leuke foto worden – werden we overladen met de namen van de paddestoelen die blijkbaar om ons heen stonden. Onze bezoekers hadden er duidelijk wel verstand van en de ene na de andere zwam werd benoemd waarbij ook nog even de onderlinge verschillen werden geduid. Teveel om te onthouden natuurlijk. Bovendien waren we te druk met fotograferen om echt goed te luisteren. Niet alleen niet zo aardig van ons, maar ook erg onhandig zou later blijken.

Want thuis gekomen moesten de paddo’s op de foto natuurlijk wel van een naam voorzien worden. En ga dan maar eens zoeken op internet, weet je hoeveel verschillende plaatjeszwammen er bijvoorbeeld zijn? En hoe klein de verschillen tussen de verschillende soorten zijn. Het zou dus goed kunnen dat hier en daar niet eens de juiste naam vermeld staat. Even moest ik terugdenken aan mijn middelbare school tijd, had ik toen ook maar wat meer geluisterd…

Inmiddels ben ik weer droog, opgewarmd en zijn de gefotografeerde paddestoelen van een naam voorzien. Tijd om een eind te maken aan dit verslag, eigenlijk is het niet meer dan een hoop gezam!