“Krèg nâh wat, un èsduikeâhr!” klonk het afgelopen weekend op de kade aan de Haagse Uranusstraat. Heel vogelminnend Den Haag (ADO heeft natuurlijk niet voor niets een ooievaar in zijn embleem) had zich, gehuld in hun ‘Groen-Geile’ camouflagepak, op de kade verzameld om naar de ‘èsduikeâhr’ te kijken. Het is dan ook geen alledaagse verschijning, zo’n joekel van een ijsduiker dobberend in de Haagvliet, de waterige scheidslijn tussen de Binckhorst en het typisch Haagse Laakkwartier. En dat trekt vreemde vogels…
De ijsduiker trok zich van al die Hagenezen op de kant niets aan. Hij zwom rustig rond, joeg de ‘meiâhrkoetuh duh stuipen op ut lèf’ en trok tussendoor met enige regelmaat een ‘zoetwateâhrkreift’ van de bodem om daar zijn buik mee te vullen. Hij (of zij, dat kon ik niet zien) had het prima naar zijn zin. En de fotografen op de kant ook, de vogel liet zich zeer goed benaderen en fotograferen. Alleen de zon had wel iets uitbundiger mogen schijnen, het was van dat typische Haagse ‘zèkweiâhr’.
Maar Den Haag zou ‘Dûh Haag’ niet zijn als zo’n groepje mannen en vrouwen bij elkaar niet de aandacht van onze ‘gendeâhrmeâhrie’ zou trekken. Binnen de kortste keren stopte er een ‘wautbussie’ en stapten er twee agenten uit om te vragen ‘wât eâhr nâh ègûhlûk allemaal tûh zien was’. Nadat we de agenten op de vreemde vogel hadden gewezen en hadden uitgelegd dat dit geen alledaagse verschijning was, namen ze zelf ook even een foto met hun smartphone en vertrokken weer.
Ook de aanwezige fotografen nam nog wat foto’s en vertrokken, terwijl de volgende fotografen alweer aangewandeld kwamen. Een ding is duidelijk, mocht ADO nog eens landskampioen worden, dan wordt de ‘auievaâhr’ in het ADO-embleem vast vervangen door een ‘èsduikeâhr’!

Weer eentje voor de jaarlijst 😉
Leave a Reply